• 27/06/2016 10:25

ROC bouwt kleuterschool in Sri Lanka

Op 26 december 2004 stortte een tsunami zich met gigantisch geweld op de kust van Sri Lanka. Alles werd weggevaagd. Het kuststadje Hikkaduwa verdween van de aardbodem. Huizen, tempels, winkels, scholen, het werd allemaal door de golven verzwolgen.

De regering besliste vijf kilometer diep in het binnenland een nieuw dorp, Galagoda, op te bouwen. Uit de hele wereld stroomde de hulp toe. Via de Sri Lanka-Belgium Association deed ook het Reis- en Opleidingsscentrum (ROC) zijn duit in het zakje. Het nam de bouw voor zijn rekening van een nieuw kleuterschooltje te midden van honderden nieuwe huisjes op de top van een heuvel.

Het project vorderde snel. Drie maanden na de tsunami was het plan al getekend. Op 9 juni 2005 werden de funderingen gelegd en op 9 december 2005 werd het gebouw ingewijd. Karel Peeters, afgevaardigd bestuurder van het ROC, en Amaradasa Gunawardena, voorzitter van de Sri Lanka-Belgium Association, hesen plechtig hun beider leeuwen, de Sri Lankaanse en Vlaamse vlag. Ze onthulden de gedenkplaat en knipten het lint aan de ingang door. Meteen liep het schooltje vol kinderen.

Boeddhistische bonzen in saffraankleurige pijen zegden de gebeden. En toen de melk in een aarden pot op het vuur overkookte en alle oliewiekjes van de koperen haan waren aangestoken, werd de school officieel voor geopend verklaard. Karel Peeters mocht de eerste vijf kleuters in het register inschrijven; zij boden hem betelbladeren aan als uiting van hun dankbaarheid. Tussen de toespraken door voerden de kleuters dansjes en gezangen op.

Het schooltje is gebouwd voor honderd kinderen, kleuters van tweeënhalf tot vijf jaar. Naast het leslokaal is er een leraarskamer, een keuken, een bergplaats, een wc en een veranda gesteund door zeven zuilen om voor schaduw te zorgen. Twee kleuterleid(st)ers zorgen voor de kinderen. Het ROC wil ook hun wedde de komende jaren betalen want de overheid in Sri Lanka kan geen kleuterscholen steunen.

De diepe betekenis van het project gaat echter verder dan ‘een kleuterschool’. Het nieuwe dorp wordt hoofdzakelijk bewoond door tsunami weduwen en hun kinderen. Vele vissers kwamen om in de verwoestende golven. Daardoor viel het inkomen van de arme gezinnen weg. De vrouwen konden niet uit werken gaan, omdat zij de zorg hadden voor hun kleuters. Nu worden deze s’ morgens opgevangen in de school en blijven er ’s namiddags op het speelterrein in een ‘naschoolse opvang’. Zo kunnen hun moeders de kost gaan verdienen en zich opwerken in de maatschappij.

Het ganse project werd gerealiseerd met de plaatselijke bevolking, zodat hun betrokkenheid op ‘hun schoolgebouwtje’ nog groter is. Op die manier gaf het ROC en haar sponsors, waaronder de kinderen van de gemeente-scholen van Ninove, VTB-Reizen en Jetair, concreet gestalte aan duur-zame ontwikkelingssamenwerking. Sindsdien hebben honderden Vlamingen hun hart laten spreken voor deze schattige kinderen.